در جایی که بزرگ شدم، حتی صحبت درباره حضور در سینما یک جور خیال‌پردازی محسوب می‌شد، چه رسد به حضور در فیلم‌های آمریکایی. به ما آموزش داده بودند که غایت آرزوهایمان، حضور در نمایش‌های کلا‌سیک باشد و تنها از این طریق می‌توان بازیگری توانا بار آمد. اما هیچ‌وقت به ...
ادامه مطلب ...هنوز اولین باری که چهره رنگ پریده مردی با موهای پریشان که ازآن هنرمند عجیب‌الخلقه‌ای بود را از یاد نبرده‌ام. او نیمه هیولای دوست‌داشتنی که فقط در پی ارتباطی انسانی بود و در پایان مجبور شد باز به کاخ کوتیکش برگردد تا مجسمه‌های یخی بتراشد؛....
ادامه مطلب ...